1. Los Yébenes. De bakermat van Dulcinea - (h)eerlijk mediterraans.

Ver, heel ver hier vandaan. Ligt een klein dorp verscholen op de hoogvlakte van La Mancha, tussen eeuwenoude heuvels, wuivend graan en zwijgzame olijfbomen. Een beetje meer dan 6000 inwoners.

In de zomer zindert het van de hitte, in de winter zonnig maar met een ijskoude wind. Het kerkje op het plein heeft er meer meegemaakt dan we willen weten, goed en slecht. Heel wijs, levert het geen commentaar.

In deze blog vertel ik over de inwoners, hun manier van leven en mijn belevenissen daar.  Er zijn veel kleine ondernemers. Ik ben gepassioneerd over de prachtige producten die hier worden gemaakt en die, voor een deel, verklaren waarom het leven hier nog steeds zo goed is.

Iedereen maakt zijn eigen baan

Als je zelf op het platteland woont, herken je dit misschien meer dan de gemiddelde persoon die in de randstad woont. In de kleine dorpen van het Spaanse platteland zijn geen grote bedrijven aanwezig. Toch wonen en werken mensen soms hun hele leven op die plek, worden misschien zelfs rijk, maar in elk geval met bovengemiddelde levenskwaliteit. Het zijn lokale economietjes. Ik verkoop het brood aan jou en jij het vlees aan mij. Er zijn supermarktjes, maar die verkopen met name basisproducten. Voor echt lekker eten ga je naar de bakker, de slager en de groenteboer.

In het dorp van 6.000 inwoners, zijn er dan ook 3 slagers, 4 bakkers, 3 groenteboeren... Alweer ongeveer 50 mensen die zo te eten hebben.

Mijn schoonouders hadden een kledingzaak. Beetje winkel-van-sinkel wel. Dat wil zeggen, fournituren, onderkleding (bh’s, slips), maar ook tafellakens, handschoenen, sjaals, dames, heren en kinderkleding. En dat alles op 50 vierkante meter. Liep als een trein. Als je niet oppast is de winkel wel altijd open, want je hele familie woont ook in het dorp en je kan moeilijk tegen je nichtje zeggen als ze langskomt dat ze niet toch even die broek mag passen buiten openingstijd. Daar staat dan weer tegenover dat iedereen boven het werk woont (winkel beneden, woonhuis boven) en als de winkel leeg is belet niemand je vast even de snelkookpan op te zetten met de linzen voor het middagmaal. In een uitzonderlijk geval verpieteren de linzen uiteindelijk eenzaam en verlaten omdat de winkel plotseling volstaat.

Angelique.