zondag 11 januari 2015

2. De jacht.


Durf ik een potentieel controversieel onderwerp al aan te snijden? De jacht. In Castilla-La Mancha zijn veel jachtgronden (7 miljoen hectare!!). Men jaagt op herten, patrijzen, zwijnen, konijnen. Vossen geloof ik niet, want volgens mijn schoonvader is er geen dier dat een walgelijker smaak heeft. Met andere woorden: men jaagt om het vlees te eten, niet ‘voor de lol’.
Jagen is een heel dure aangelegenheid. Dat komt door het rechtssysteem, waarbij het recht van de jacht staat boven dat van het eigendom. Ongelofelijk niet? Mijn man vertelt dat hij een jager vroeg het terrein van zijn familie te verlaten, waarop de jager zei dat hij daar recht op had. Resultaat: nergens dieren meer te vinden, omdat iedereen alles maar afschiet dat in het vizier komt.

Behalve dat. Diegene die tenminste 250 hectare bezit een jaarlijkse vergunning kan aanvragen (indien op naam van 1 persoon), zodat zijn grond als ‘privé jachtterrein’ wordt bestempeld. Hij heeft dan de verplichting tenminste een maal per jaar een jacht te organiseren, maar mag dit ook vaker doen natuurlijk. In de praktijk betekent dit dat deze grondbezitters jachtpartijen organiseren waarbij ze deelname geld vragen, dat op kan lopen tot zo’n 6.000 Euro per dag per deelnemer. Ongeveer 200.000 van deze vergunningen worden jaarlijks uitgegeven.

Een dure aangelegenheid voor degene die geen grondbezitter is. Maar positief aan dit verhaal is dat er dus mensen zijn, die er veel moeite voor doen om de hertenstand (bijvoorbeeld) op hun terrein goed in evenwicht te houden. Zij zorgen ervoor dat het er goed toeven is, zodat het een populair jachtgebied blijft. De dieren zijn en blijven wild, worden niet gevaccineerd, krijgen geen antibiotica, of groeihormonen. En het dieet bestaat uit dat wat de dieren in de natuur eten, niet uit granen.

Resultaat: prachtig mooi donkerrood vlees, met een intense smaak, een hoog gehalte aan omega-3 vetten (itt de conventioneel gefokte dieren), die bekend staan om de positieve effecten op hart/vaten en hersenen, alsmede op de bloedsuikerspiegel. Ongelofelijk veel beter vlees dan het conventioneel gefokte, met name als het niet biologisch is.

Tot ons groot geluk betekent het ‘in stand houden’ van de hoeveelheid dieren in de praktijk meestal dat er dieren moeten worden afgemaakt. Dit om te voorkomen dat de dieren het land volledig kaal eten en daarna verhongeren. Hierdoor is hertenvlees makkelijk verkrijgbaar en meer dan redelijk in prijs, zeker gegeven de fantastische kwaliteit.

Mijn favoriet is ‘ciervo en adobo’, dwz, kleine gemarineerde hertebiefstukjes die je in 10 minuutjes om-en-om bakt. Dat is nog niet te vinden in onze webwinkel maar inmiddels kan u genieten van onzettend lekker herten- en everzwijnworst

Geen opmerkingen:

Een reactie posten